Eritrea, officieel de Staat Eritrea, is een land in het oosten van Afrika met een bevolking van iets meer dan 6 miljoen inwoners. Het grenst in het noordwesten aan Soedan, in het zuiden aan Ethiopië, in het zuidoosten aan Djibouti en in het oosten en noordoosten aan de Rode Zee. In Eritrea wonen zo’n 5 miljoen mensen.
Eritrea was in het verleden een Italiaanse kolonie. Later maakte het land deel uit van Ethiopië, tot het in 1993 de onafhankelijkheid uitriep. Sindsdien is president Isaias Afewerki aan de macht.
Er bestaat in Eritrea maar één politieke partij, de regeringspartij People’s Front for Democracy and Justice (PFDJ). Sinds 1993 zijn er geen verkiezingen meer geweest. De partij van Afewerki regeert met harde hand en duldt geen tegenstand. Critici en tegenstanders worden opgepakt en de mond gesnoerd.

mensenrechten
De mensenrechtensituatie in Eritrea behoort tot één van de slechtste ter wereld. Het land wordt ook wel ‘het Noord-Korea van Afrika’ genoemd. Er is geen persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting en religie zijn beperkt. Kritiek op de regeringspartij en president wordt niet op prijs gesteld. Er zitten duizenden gewetensgevangenen in de gevangenis. Willekeurige arrestaties, gedwongen verdwijningen, martelingen en lange detenties zonder toegang tot een advocaat of zonder aanklacht komen veel voor.
Om Eritrea officieel te verlaten moet je een uitreisvisum aanvragen, wat vaak wordt geweigerd. Daarom vluchten veel mensen. Dat doen ze met gevaar voor eigen leven. Ze gaan de grens met buurland Ethiopië over en proberen zo via Sudan, Egypte, Libië en de Middellandse Zee naar Italië en andere Europese landen of de VS te gaan.

dienstplicht
De belangrijkste reden die Eritreeërs hebben om het land te verlaten is de dienstplicht. Kinderen krijgen vanaf 15 jaar militaire training. Volwassenen – ook vrouwen – moeten verplicht achttien maanden in militaire dienst. Daarna wordt de dienst regelmatig verlengd voor onbepaalde tijd.

Zelfs als mensen uit Eritrea vluchten, zet de onderdrukking door. Vooral critici van de regering, journalisten, activisten en mensenrechtenverdedigers worden ook in het buitenland in de gaten gehouden. Daar worden ze lastiggevallen, geïntimideerd en aangevallen. Dit gebeurt door aanhangers van de regeringspartij PFDJ, en ook door de jeugdbeweging van die partij, de Young People’s Front for Democracy and Justice (YPFDJ).

Nederland
In Nederland wonen ongeveer 20.000 Eritreeërs. Tijdens en kort na de onafhankelijkheidsoorlog met Ethiopië in de jaren tachtig en begin jaren negentig kwamen de eerste Eritreeërs naar ons land. De jongere generatie die vlucht voor de dictatuur van Afewerki, is vanaf 2000 naar Nederland gekomen.
Eritreeërs moeten ‘diaspora belasting’ betalen in ruil voor hulp van de ambassade. De generatie die in de jaren tachtig en negentig naar Nederland kwam, heeft vaak de Nederlandse nationaliteit, reist naar Eritrea voor familiebezoek en heeft minder last van intimidatie dan de jongere generatie die vluchtte vanwege de onderdrukking.